Tomasz Kulikowski urodził się w 1957 roku we Wrocławiu. Liceum Muzyczne ukończył w 1976 w klasie organów prof. Klemensa Kamińskiego. W tym samym roku rozpoczął studia w zakresie kompozycji u prof. Tadeusz Natansona we wrocławskiej PWSM.
Dyplom otrzymał w 1981 roku. Po ukończeniu studiów pracował w szkołach muzycznych II stopnia w Legnicy i we Wrocławiu, a także jako akompaniator w MDK Wrocław-Krzyki oraz organista. Od 1989 jest wykładowcą AM im. K. Lipińskiego we Wrocławiu. Zainteresowanie T. Kulikowskiego muzyką polifoniczną wyraźnie wpływa na fakturę jego utworów; powstaje tu swoisty rodzaj idiomu stylistycznego. Język muzyczny podlega powolnym przemianom – od niemieckiego konstruktywizmu (J. S. Bach, J. Brahms, M. Reger, P. Hindemith, A. Berg) do romańskiej swobody w traktowaniu materii dźwiękowej (C. Debussy, M. Ravel, G. Fauré, F. Poulenc, O. Messiaen). Zdecydowaną większość kompozycji stanowią dzieła kameralne i organowe. Wśród orkiestrowych wyróżnić można: pastisz Suita Mikołajowa (1996), Capriccio na orkiestrę (1999), Koncert na klawesyn i orkiestrę kameralną (2003), Poemat na fortepian i orkiestrę (2011), Jesienna opowieść na orkiestrę kameralną (2014). T. Kulikowski jest ponadto autorem artykułów naukowych z zakresu harmoniki modalnej, stylistyki akompaniamentu liturgicznego i możliwości zastosowania w nim współczesnych technik kompozytorskich.